Op het eerste gezicht hebben het Chinees en het Nederlands nauwelijks iets met elkaar gemeen. Zo heeft het Chinees afgezien van de sterk verschillende klanken geen meervoud, geen tegenwoordige en verleden tijd en geen lidwoorden (de, het). Bij nadere beschouwing blijken de talen echter allerlei overeenkomsten te hebben. Het Chinees is een toontaal. Het Limburgs is dat ook. De Chinezen zeggen blij-blij. Wij zeggen druk-druk-druk. In het Chinees zet je achter iedere zin een klein woordje om de zin wat bij te kleuren. In het Nederlands doen we dat ook hoor! Dit boek biedt inzicht in de verrassende overeenkomsten tussen twee talen die ogenschijnlijk hemelsbreed van elkaar verschillen. Rint Sybesma is hoogleraar Chinese taalkunde in Leiden.
