Geluiden, met name muziek, vergezellen ons van geboorte tot dood. In een viertal langere gedichten beschrijft Paul Meeuws de effecten hiervan, vanaf de eerste keer dat we onze naam horen tot en met het allerlaatste vogelgezang als de definitieve stilte intreedt. In de tweede afdeling, ‘Nocturnes’, houden nachtelijke geluiden een ouder echtpaar uit de slaap; ze hebben een impact op die twee die de ene keer verzoenend, de andere keer vervreemdend werkt. Meeuws sluit zijn debuutbundel af met gedichten over zijn muzikale vader.
