Wie kent ze niet, die managers die koste wat het kost aardig gevonden willen worden en daardoor in een bijna totale besluiteloosheid en inertie vervallen? Of de narcisten, de structopaten en de psychopathische managers? Sommige managers vervallen onder druk in schadelijk gedrag. Hoe komt dat? Waaraan kun je ze herkennen en hoe kun je met ze omgaan? Van Luijk beschrijft de diverse typen ontspoorde managers en lardeert de theorie met tien voorbeelden van bekende Nederlandse managers, zoals Cees van der Hoeven (Ahold), Erik Staal (Vestia) en Dirk Scheringa (DSB), die op grootse wijze ontspoord zijn. Managers die allemaal aanvankelijk zeer succesvol waren, die alom geprezen en geroemd werden, maar die ergens in hun loopbaan het spoor bijster raakten.
