‘Ik heb mijn hele leven verlezen, dus er valt weinig over mij te vertellen’, antwoordde Maarten ’t Hart toen Elsbeth Etty hem voorstelde om ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag zijn levensverhaal tot nu toe op te tekenen aan de hand van zijn oeuvre. Het resultaat is geen omvattende biografie, maar een empathisch portret, voortgekomen uit liefde voor zijn werk. Vandaar de titel
Minnebrieven, ontleend aan Multatuli, net als de titel van ’t Harts autobiografische kroniek
Een deerne in lokkend postuur uit 2000. Voor dit boek las en herlas Etty niet alleen de vele romans, verhalen en essays van ’t Hart, ook sprak en correspondeerde zij uitgebreid met de schrijver. Ze maakten de afspraak dat ze sans gêne naar alles mocht informeren waarover hij zich in zijn werk heeft uitgelaten.
