Dizze bondel mei kritysk en essayistysk wurk fan Wadman slút oan by Kritysk konfoai (1951) en It kritysk kerwei (1990), beide ek ferskynd yn de `Nije biblioteek'. Wadman makke foar dizze bondel in kar út wat er sûnt 1970 byinoar skript hie oan skôgjend, kritysk en sjoernalistyk wurk. Dat wie dan benammen út de tiid nei 1981, omdat dêrfoar syn wurk as haaddosint Nederlânsk oan de learareoplieding Ubbo Emmius syn skriuwerswurk sa goed as stillein hie. De seleksje yn dizze karlêzing is oars fan aard as de twa eardere. Der steane gjin poëzijkritiken mear yn, en Wadman syn kritiken oer de nije Fryske proazaliteratuer yn Frysk en Frij binne net opnommen. En, sa't de skriuwer stelde: `Foar de feroaring haw ik in mannich opstellen opnommen oer myn twadde 'hobby', de muzyk.' Fierder befettet it boek in bibliografy oer de jierren 1972-1994. Dizze twadde printing is in werútjefte fan de earste út 1994. Anne Wadman woe hiel bewust de algemiene Europeeske (ynternasjonale) tradysje op in rasjonele en realistyske wize yn 'e Fryske literatuer sa net ynfiere dan dochs trochfiere. [...] De literêre wearde fan Wadman syn kritiken sit benammen yn it feit dat it lêzen fan literatuer foar Wadman altyd in aventoer wie. Ik leau net dat er fan tefoaren in oardiel klear hie, mar al skriuwend kaam er ta in konklúzje. Steven H.P. de Jong yn Ta in hichte of de balke yn eigen each
