Kan de jurist, en in het bijzonder de rechter, iets leren van literatuur, als daarmee geen vakliteratuur maar romans, poëzie en toneelstukken wordt bedoeld?
De auteurs in deze bundel beantwoorden deze vraag bevestigend. Zij houden met een specifiek literair werk een inspiratiebron en spiegel voor, of brengen in meer algemene zin onder de aandacht waarom de talige band tussen recht en literatuur onmiskenbaar is. Op die manier wijzen zij ook op de eigenaardigheden die het recht en de juristerij hebben, voor de justitiabele, voor de samenleving, en niet zelden ook voor de professionals zelf. Deze spiegels voor rechters dwingen daarom tevens tot reflectie.
De auteurs in deze bundel beantwoorden deze vraag bevestigend. Zij houden met een specifiek literair werk een inspiratiebron en spiegel voor, of brengen in meer algemene zin onder de aandacht waarom de talige band tussen recht en literatuur onmiskenbaar is. Op die manier wijzen zij ook op de eigenaardigheden die het recht en de juristerij hebben, voor de justitiabele, voor de samenleving, en niet zelden ook voor de professionals zelf. Deze spiegels voor rechters dwingen daarom tevens tot reflectie.
