Halverwege de jaren zestig studeerde Lennaert Nijgh in Amsterdam. In 1971 verscheen zijn romandebuut Tobia of De ontdekking van het Masturbariaat. Omdat Tobia op een enigszins gemystificeerde wijze vertelde over de jaren waarin de Seksuele Revolutie wortel schoot, beleefde het boek een renaissance. Zoals Nijgh, badinerend, en vol zelfspot, schreef over de manier waarop hij die erotisch-pijnlijke jaren had ervaren, zo tekende
Claire Brétecher achteraf over de twijfelachtige verdienste van Parijs 1968. Omdat de stijl, waarin Tobia geschreven is, bovendien naadloos aansluit bij de luchtig-verhalende traditie van Bomans, is het beluisteren van dit boek bijna zo goed als de daad zelf.
Met niet eerder uitgebrachte songs en historisch materiaal uit de jaren 60 van Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot.
Claire Brétecher achteraf over de twijfelachtige verdienste van Parijs 1968. Omdat de stijl, waarin Tobia geschreven is, bovendien naadloos aansluit bij de luchtig-verhalende traditie van Bomans, is het beluisteren van dit boek bijna zo goed als de daad zelf.
Met niet eerder uitgebrachte songs en historisch materiaal uit de jaren 60 van Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot.
