Wachten op Jeroen Bosch

‘Het is met de mannen van mijn ambacht eigenaardig gesteld. Een indruk, een beeld, iets dat wij van horen zeggen of lezen kennen, zet zich in ons vast, kiemt daar voort als winterkoren, wekt nieuwe voorstellingen in ons… Het springt aan het licht op ons paneel, zonder dat wij weten waar het vandaan komt, en steeds als wij het nodig hebben.’