En dit is dan de biografie van een fabrieksdorp zoals ze er in Vlaanderen geen twee hebben. Een ruwe schets van een door het kanaal Gent-Terneuzen in tweeën gezaagd industrieel eiland. Het labyrintisch relaas van socialistische burgemeesters die van de vakbond zijn, van bezettingen en fabrieksstakingen, van gipsbergen en slibstorten, en van mémékes die weigeren gemeentetaks te betalen. Een relaas dat bijna een eeuw omspant. Centraal staat de komst van de Sidérurgie Maritime in de jaren zestig, die heel Zelzate de polonaise doet dansen. Sidmar stuwt het fabrieksdorp definitief op in de vaart der volkeren. Pistier Omer De Bruyder, die voor een bak trappist een stuur dubbel plooit; meneer Laureys van de RVA, die half Zelzate aan een job helpt bij Sidmar en actief is bij het ACW. Tina Turner die met haar Ike optreedt in zaal The Mercury; de jonge dokters Roland Van Acker en Frans Van Acoleyen die een groepspraktijk op het Groenplein openen; Rode Valk Freddy De Vilder die de coming man van de SP wordt; en een auteur die nog nooit in Zelzate geweest was en niet begrijpt hoe de Partij Van de Arbeid daar zes gemeenteraadsleden heeft: een handvol mensen, een gemeente, een kleine eeuw. "Thomas Blommaert is een nieuwe stem in de Vlaamse literaire non-fictie, bevlogen en verbolgen als Boontje, monkelend en vloekend als Walter van den Broeck, maar bovenal vurig en idealistisch als zichzelve." - David Van Reybrouck, schrijver van o.a. Congo, een geschiedenis en Pleidooi voor populisme. 'Een trefzekere ontleding van de Zelzaatse microkosmos waarin ook de Grote Verhalen van deze tijd oplichten: de teloorgang van de oude sociaaldemocratie en de milieuverloedering. Gepassioneerde reportagejournalistiek.' - Pascal Verbeken, schrijver van Arm Wallonië en Humo-journalist. Interview met Jonas Geirnaert in Humo (28/9/2010): Humo : Wat is het laatste boek dat u tranen van ontroering bezorgd heeft? Geirnaert: "Ik was nog nooit in Zelzate geweest" van Thomas Blommaert.
