Nu is al te laat is in het omvangrijke oeuvre van Erik Spinoy wellicht de meest ambitieuze dichtbundel tot nu toe. Verschillende werelden worden door elkaar geschud: citaten van beroemde dichters en denkers verschijnen in een grillig samenspel met efemere spreektaal, banaliteiten en tot in de details doordachte verzen. Het resultaat is een broeierige ruimte waarin taal, klank en ritme de meest onverwachte verbindingen aangaan, waarin bittere ernst balanceert met ironie, en weemoed met humor: de ruimte en heterogeniteit van een totaalervaring. Spinoy ontsluit met deze bundel andermaal ongekende mogelijkheden van de poëzie.
