Der Kaiser & die Mannschaft

Franz Beckenbauer. Der Kaiser wird ewig leben, schreef zelfs Die Zeit, het weekblad der intellectuelen, bij zijn overlijden in januari 2024. De voorbije halve eeuw – vanaf zijn wereldbekerzege als aanvoerder in 1974 tot aan zijn dood – werd hij de beroemdste Duitser van de planeet. De minzame, charismatische, vriendelijke Duitser bovendien. En de artistieke, creatieve libero: der freie Mann. In 'Der Kaiser & die Mannschaft' maakt auteur Raf Willems een historische voetbalreis door het land van Beckenbauer. Hij vertrekt net na de Eerste Wereldoorlog en stopt aan de vooravond van wat mogelijk de Derde zal worden. Bijin Duitsland, dat vanuit ‘het hart van Europa’ het continent wil verenigen. Dit boek beschrijft de zeven eindzeges van de Mannschaft: vier keer Weltmeister (1954, 1974, 1990, 2014) en drie keer Europa Meister (1972, 1980, 1996). Telkens was Beckenbauer invloedrijk aanwezig: als aanvoerder in 1972 en 1974, als bondcoach in 1990. Als columnist in 1996 en 2014. Als afwezige, van wie de spelersschaduw over het toernooi hing, in 1980. Der Franz war überall. Want in 1954 keek hij, als kind van de Tweede Wereldoorlog, toe naar de heldentocht van zijn idool Fritz Walter. En prevelde: ‘Zo wil ik ook worden.’ Dat gebeurde op het WK 1974, toen hij de finale won van Johan Cruijff. Het zadelde Nederland op met een nationaal voetbaltrauma. Twee jaar eerder hield hij op het EK 1972 België van het Europees goud. Wat als... Franz Beckenbauer niet had bestaan? Eén ding staat vast: ook opzal zijn nagedachtenis prominent aanwezig zijn. Telkens ging het Duitse voetbaldebat over das schöne Spiel: volgens het beeld van Beckenbauer. Terwijl hij daar eigenlijk zelf niet in geloofde. Ziedaar zijn eeuwige paradox. Der Kaiser wird ewig leben.