24.95
1 - 2 Weken
Dit boek is een studie naar de invloed die de gehechtheidtheorie kan hebben op de behandeling van patiënten met een antisociale persoonlijkheidstoornis en psychopathie. Deze studie omvat een kritische bespreking van de gehechtheidtheorie en de theorieën achter psychopathie en de antisociale persoonlijkheidstoornis. De verschillende definiëringen van de begrippen in beide psychologische dimensies, en de daarbij passende psychometrische instrumenten worden tegen het daglicht gehouden om tot betere ordeningen en meer dynamische definities te komen. Ook wordt een review gemaakt over de empirische onderzoeken van de relatie tussen gehechtheid en psychopathie en de antisociale persoonlijkheidstoornis.
Schrijver (klinisch psycholoog en psychotherapeut) schetst, mede met behulp van de Mentalisation-Based Treatment, een dynamische theorie over de door hem geïntroduceerde term: 'de antisociale relatievorming'. Antisociale gedragingen en trekken, maar ook vroege gehechtheidproblemen vinden hierin hun plaats. Verschillende vormen van gehechtheid, vooral bij volwassenen, worden besproken om deze te kunnen gebruiken in een therapeutische vorm die pleit voor een fundamentelere therapie dan bijvoorbeeld de cognitieve gedragstherapie.
Oorspronkelijk is deze studie opgezet als dissertatie, waarvan de opzet getuigt. De langdurige therapeutische ervaring van de schrijver met forensische patiënten wordt hierin verbonden met wetenschappelijke literatuur over theorie en empirie van gehechtheid en psychopathie. Deze systematische analyse leidt tot verrassende conclusies en voorstellen; in het bijzonder de sociale benadering van een antisociale ontwikkeling.
Schrijver (klinisch psycholoog en psychotherapeut) schetst, mede met behulp van de Mentalisation-Based Treatment, een dynamische theorie over de door hem geïntroduceerde term: 'de antisociale relatievorming'. Antisociale gedragingen en trekken, maar ook vroege gehechtheidproblemen vinden hierin hun plaats. Verschillende vormen van gehechtheid, vooral bij volwassenen, worden besproken om deze te kunnen gebruiken in een therapeutische vorm die pleit voor een fundamentelere therapie dan bijvoorbeeld de cognitieve gedragstherapie.
Oorspronkelijk is deze studie opgezet als dissertatie, waarvan de opzet getuigt. De langdurige therapeutische ervaring van de schrijver met forensische patiënten wordt hierin verbonden met wetenschappelijke literatuur over theorie en empirie van gehechtheid en psychopathie. Deze systematische analyse leidt tot verrassende conclusies en voorstellen; in het bijzonder de sociale benadering van een antisociale ontwikkeling.
