Herhaling, herhaling. In Variaties op aanwezigheid vangt Eva Meijer in een prozagedicht het schaduwleven van een zieke. Met long covid verander je van mens in plant, in tapijt, in een woord. Vanaf de bank gaat de tijd rond maar niet langer vooruit. De zieke wordt vergeten, het leven buiten gaat door. Maar de ik bestaat nog – de vraag is alleen hoe.
