Fluisterkelders

Lev haalde diep adem. 'Wie ben jij?' vroeg hij.
'Roz,' zei ze achteloos. 'Rosalinde eigenlijk, maar dat is een meisjesnaam.'
Lev keek naar haar lange haar, haar vale spijkerbroek en haar laarsjes. 'Je bent toch ook een meisje.'
'Misschien,' zei ze. 'Vraag nog eens wat?'
'Wat doe je hier? Dit is mijn plek.'
Roz lachte een hele toonladder, op en neer. 'Deze plek is van de fluisteraars,' zei ze. En als ze weten dat wij hier zitten, laten ze ons niet meer gaan.'

Na een verschrikkelijke storm ontdekt Lev een onderaardse gang. Het lijkt wel of er in het duister een lichtje flakkert. Een schim komt hem tegemoet. Ineens staat er een meisje naast hem. Samen met haar belandt hij bij de fluisteraars, een volk dat in het geheim in de kelders onder de stad woont. Ze zijn de wereld, met alle beveiligingscamera's, ontvlucht. Maar is alles wat het lijkt in het rijk van de fluisteraars? En vooral... hoe kom je er weer weg?