"Kuenta di mi tera" is een historische beschrijving van de ontwikkeling van landbouw op Curaçao. Het produceren van voedsel- groente, fruit en vlees- is begonnen met het verblijf van Caquetio indianen op het eiland. Daarna hebben met name Nederlandse veroveraars de ontwikkeling van landbouw sterk beïnvloedt. De geschiedenis laat zien dat die invloed niet positief is geweest voor de ontwikkeling van landbouw op Curaçao. Voor de landbouw belangrijke natuurlijke bronnen zijn door de eeuwen heen verloren gegaan. Landbouw anders dan het verbouwen van de noodzakelijke Sorghum Vulgare (maishi chikí), dat als voornaamste slavenvoedsel heeft gegolden, was nooit van belang voor de Nederlandse machthebbers. Veel land dat geschikt is voor landbouw is gedurende de koloniale tijd uitgegeven voor industriële doeleinden, waaronder de olie-industrie. Er is gedurende de eeuwen veel gebouwd: huizen, hotels, winkels enz. Daarbij is bijzonder weinig aandacht besteed aan het behoud van natuurlijke bronnen die belangrijk zijn voor de landbouw. Dit boek presenteert de rekening voor de schade die is aangericht. Hopelijk is het ook inspiratie voor degene die het belang inziet van de lokale voedselproductie op Curaçao.
