" ZORG DAT JE D,R BIJKWAM!"
Thom Rensing, een oud mld, er in hart en nieren, heeft zijn jarenlange ervaringen bij de Marineluchtvaartdienst opgeschreven en gebundeld. De door hem opgedane , soms hachelijke, belevenissen zijn aangevuld met een kleine duizend specifieke marine-termen en uitdrukkingen. Hij behoort tot één van de talrijke Nederlanders die het genoegen gehad heeft om jarenlang als "beroeps" bij de Koninklijke Marine gediend te hebben. Gedurende zijn dienstverband heeft hij veel meegemaakt. Niet alleen op de vaste wal, maar vooral op het toenmalige vliegkampschip, de Karel Doorman. Daar vonden veelvuldig starts en landingen van de op het schip gestationeerde vliegtuigen plaats die maar op het nippertje goed afliepen. Maar het ging ook wel eens goed mis, waardoor het na afloop van een "trip" van zo, n maand of twee kon gebeuren dat van de bijvoorbeeld 12 ingevlogen vliegtuigen er slechts zes heelhuids de eindstreep haalden! De rest was of "over de muur" (overboord) gegaan of was tijdens een mislukte landing dusdanig beschadigd, dat de overblijfselen van deze kisten in stukken en brokken in de hangar benedendeks lagen uitgestald.. De Karel Doorman mocht in die tijd dan wel het grootste schip zijn van de Koninklijke Marine, maar het was slechts een schamele notendop in vergelijking met de Engelse en Amerikaanse monstercarriers die tegenwoordig de zeeën bevaren.
Het boek biedt niet alleen de burger een kijkje in het kombuis van de wereld die Marine heet, maar het doet de mannen of vrouwen die daadwerkelijk bij de Marine in dienst zijn geweest ongetwijfeld met enige weemoed aan zijn of haar tijd bij de "baas" terugdenken.
Thom Rensing, een oud mld, er in hart en nieren, heeft zijn jarenlange ervaringen bij de Marineluchtvaartdienst opgeschreven en gebundeld. De door hem opgedane , soms hachelijke, belevenissen zijn aangevuld met een kleine duizend specifieke marine-termen en uitdrukkingen. Hij behoort tot één van de talrijke Nederlanders die het genoegen gehad heeft om jarenlang als "beroeps" bij de Koninklijke Marine gediend te hebben. Gedurende zijn dienstverband heeft hij veel meegemaakt. Niet alleen op de vaste wal, maar vooral op het toenmalige vliegkampschip, de Karel Doorman. Daar vonden veelvuldig starts en landingen van de op het schip gestationeerde vliegtuigen plaats die maar op het nippertje goed afliepen. Maar het ging ook wel eens goed mis, waardoor het na afloop van een "trip" van zo, n maand of twee kon gebeuren dat van de bijvoorbeeld 12 ingevlogen vliegtuigen er slechts zes heelhuids de eindstreep haalden! De rest was of "over de muur" (overboord) gegaan of was tijdens een mislukte landing dusdanig beschadigd, dat de overblijfselen van deze kisten in stukken en brokken in de hangar benedendeks lagen uitgestald.. De Karel Doorman mocht in die tijd dan wel het grootste schip zijn van de Koninklijke Marine, maar het was slechts een schamele notendop in vergelijking met de Engelse en Amerikaanse monstercarriers die tegenwoordig de zeeën bevaren.
Het boek biedt niet alleen de burger een kijkje in het kombuis van de wereld die Marine heet, maar het doet de mannen of vrouwen die daadwerkelijk bij de Marine in dienst zijn geweest ongetwijfeld met enige weemoed aan zijn of haar tijd bij de "baas" terugdenken.
